Zarządzanie łańcuchem dostaw jest procesem decyzyjnym.
Można nim zarządzać w sposób sztywny (zbiurokratyzowany) lub w sposób elastyczny.

Istnieją narzędzia, które wspomagają zarządzanie łańcuchem.
Jednym z nich jest outsourcing. Słowo bardzo modne w biznesie od dłuższego czasu. Czym jest ?
„Jeśli jest coś, czego nie potrafimy zrobić wydajniej, taniej i lepiej niż konkurenci, nie ma sensu, żebyśmy to robili i powinniśmy zatrudnić do wykonania tej pracy kogoś, kto zrobi to lepiej niż my.” – Henry Ford, 1923r.
Dobrym przykładem outsourcingu są usługi księgowe – w dużych firmach, spółkach dział księgowości jest z reguły dość spory , pracuje tam kilka osób. Natomiast w przypadku jednoosobowych działalności gospodarczych nie ma sensu zatrudnianie na etat księgowej, wówczas zatrudnia się biura rachunkowe, które stanowią odrębny dział księgowy obsługujący kilka firm.
Korzystanie z usług firm kurierskich, spedycyjnych jest chyba najczęstszym przykładem outsourcingu. Po co kupować busa i zatrudniać kierowcę do wożenia 10 paczek miesięcznie, kiedy można skorzystać z usług firmy kurierskiej czy brokera kurierskiego.
Przykładów jest mnóstwo – zastanów się czy w Twojej firmie wykorzystywana jest ta metoda zarządzania łańcuchem dostaw? A może są miejsca, gdzie można ją wprowadzić i zaoszczędzić?
Kolejnym narzędziem wspomagającym zarządzanie jest zastosowanie tzw. napinacza, czyli systemu PULL i PUSH.

PUSH – Wtłaczanie pracy bez względu na możliwości przerobowe systemu
PULL – Zasysanie pracy zależnie od możliwości przerobowych zasobu mniej wydajnego
System PULL polega na tym, aby uzupełniać wyłącznie te materiały, które zostaną zużyte w odpowiedniej, czasie i miejscu. Produkcja na zamówienie – produkt wytwarzany jest dopiero wtedy kiedy jest na niego zapotrzebowanie.
System PUSH jest skorelowany z systemami informatycznymi stosowanymi w zarządzaniu produkcją, sprzedażą czyli MRP (Material Requirements Planning). Taki system generuje analizę sprzedażową, na której opiera się produkcja. Firma posiada wówczas duże ilości zapasów, często zbędnych – w przypadku błędnych prognoz.
Grafika poniżej obrazuje różnice między systemami:

Oba systemy stosowane w zarządzaniu łańcuchem dostaw, mają bezpośredni wpływ na sterowanie popytem.
Wyróżniamy 4 główne metody charakteryzujące stosunek popytu do produkcji:
- produkcja na magazyn – MTS (Make To Stock) – produkcja bez konkretnych zamówień
- produkcja na zamówienie – MTO (Make To Order) – brak zamówienia brak produkcji
- Montaż na zamówienie – ATO (Assemble To Order) – utrzymywanie zapasu półproduktów
- Konstrukcja na zamówienie – ETO (Engineer To Order) – produkt na indywidualne zamówienie
Wszystkie metody określają tzw. środowisko produkcyjne, które jest strukturą do zastosowania i wdrażania strategii produkcji. Na wybór metody i kształtowania owego środowiska ma wpływ wiele czynników wewnętrznych oraz zewnętrznych.
Zewnętrzne: czynniki środowiskowe, sytuacja ekonomiczna
Wewnętrzne: strategia korporacji jako całości, jej funckje i kompetencje, strategia poszczególnych działów, technologie wytwarzania produktu (cały proces produktowy).
System PULL i PUSH oraz opisane metody produkcyjne są od siebie zależne:

2 komentarze
Dzięki za wszystkie wpisy. Siedzę w transporcie juz kilka lat i oczywście wszystko o czym piszesz jest mi znane ale od czasu do czasu fajnie jest sobie w prosty i klarowny sposób wszystko przypomnieć 🙂
Bardzo dziękuję 🙂
Cieszę się, że tak pozytywnie odbierasz moje wpisy. Polecam się.